Menu Close

Συνέντευξη στο iFocus

Νοέμβριος 2016

“Αισθάνομαι θεατής αλλά και συντελεστής μιας μυστικής παράστασης στο μεγάλο θέατρο της ζωής”

Συνέντευξη στη Δώρα Λαβαζού για το ηλεκτρονικό περιοδικό iFocus


Τι σε εμπνέει για να φωτογραφίσεις; 

Η ζωή, οι άνθρωποι, το απρόβλεπτο και φυσικά … το φως! Προσπαθώ να δω την καθημερινότητα που μας περιβάλλει με μια διαφορετική οπτική, να αναδείξω την κρυμμένη ομορφιά που υπάρχει γύρω μας και να σχολιάσω με χιούμορ συνήθειες και καταστάσεις.

 Έχεις επιλέξει κάποιο συγκεκριμένο είδος φωτογραφίας που θα θέλεις να ακολουθήσεις;

Μου αρέσει η καθαρότητα του ασπρόμαυρου και η φωτογραφία δρόμου.

Πώς επεμβαίνεις και πώς επεξεργάζεσαι τη φωτογραφία σου για να φτάσεις στο τελικό αποτέλεσμα;

Δίνω έμφαση στη σωστή λήψη με τη μηχανή. Χρησιμοποιώ τα προγράμματα επεξεργασίας για να διορθώσω αν χρειάζεται φωτεινότητα και κοντράστ και για να τονίσω με λίγο κροπάρισμα το θέμα μου (κυρίως στις φωτογραφίες δρόμου).

Τι εξοπλισμό φωτογραφικό χρησιμοποιείς;

Έχω σχεδόν πάντα μαζί μου την SONY RX100 για τις καθημερινές στιγμές  και την NIKON 3200 με μερικούς φακούς για πιο ειδικά πρότζεκτ. Τελευταία πειραματίζομαι με παλιούς φακούς από αναλογικές μηχανές.

Ποιος φωτογράφος θεωρείς πως σε έχει επηρεάσει;

Με έχουν επηρεάσει οι κλασσικοί φωτογράφοι από Ευρώπη και Αμερική στα έργα των οποίων ανατρέχω συχνά. Από σύγχρονους δημιουργούς με γοητεύουν πολλά έργα αλλά δεν μπορώ να πω ότι με επηρεάζει κάποιος με το συνολικό του έργο.

Αν σου δινόταν η ευκαιρία να γνωρίσεις από κοντά έναν/μια  μάστερ φωτογράφο ποιος θα επιθυμούσες να είναι;

Σε έναν φανταστικό χρόνο… θα ήθελα να ακολουθούσα σε μια φωτογραφική βόλτα τον  Doisneau στο Παρίσι  ή τον Winogrand στη Νέα Υόρκη.

Τι σημαίνει φωτογραφία για εσένα μέχρι τώρα;

Είναι έκφραση, δημιουργία αλλά και η … ψυχοθεραπεία μου. Φωτογραφίζοντας τον κόσμο γύρω μου ανακαλύπτω τον εαυτό μου.  Γενικά περνάω καλά όταν φωτογραφίζω, αισθάνομαι θεατής αλλά και συντελεστής μιας μυστικής παράστασης στο μεγάλο θέατρο της ζωής, που παίζεται ακριβώς εκείνη την χρονική στιγμή μπροστά στα μάτια μου. Είναι συναρπαστικό!

Νομίζεις πως λείπει κάτι αυτή τη στιγμή από τα φωτογραφικά δρώμενα στη χώρα μας για έναν νέο φωτογράφο κι αν ποιο θα ήταν αυτό;

Ότι λείπει και από τις άλλες τέχνες γενικά στο τόπο μας… Η απελευθέρωση από τα στερεότυπα και την ατέρμονη ενδοσκόπηση και η φυγή προς τα εμπρός χαράσσοντας νέα μονοπάτια.